ดีไม่ดี ดูเอาแล้วกันวันนี้มีเหตุจำเป็นต้องเดินทางไปงานศพ ที่ต่างจังหวัดไปรับเพื่อนต้องหมู่บ้านบางบัวทอง และจะใช้เส้นทางสุพรรณฯ ปรากฏว่าวิ่งมาเลยแยกที่จะไปวัดไผ่โรงวัว ได้แวะเข้าปั้มเพื่อกินข้าวกัน หลังจากเสร็จธุระที่ปั้มก็จะติดเครื่องออกเดินทางต่อ ปรากฏว่าติดเครื่องได้แต่ดับ ทำอยู่หลายครั้งก็ดับอีก ก็เลยจัดการซ่อมเองตาม step ไปโดยเริ่มจากน้ำมัน ตรงนี้แหล่ะคือจุดที่เป็นปัญหาแต่มองข้ามไปเพราะว่าเมื่อดึงสายที่เข้าหัวฉีดแล้วมีน้ำมันพุ่งออกมาก็เลยไม่ได้มองจุดนี้ จัดการยกอะไหล่ที่มีไว้สำรองออกมาสลับ รีเลยปั้มติ๊ก ไม่หาย/ ตรวจดูฟิวส์ต่างๆ ไม่หาย ถอดขั้วเพื่อรีเซ็ตก็ไม่หาย ดูมอเตอร์เดินเบาปกติ จึงปล่อยไว้ให้เครือ่งเย็นนั่งกินน้ำไปสักช่วงเวลาหนึ่ง แล้วมาติดเครื่องติดครับแต่เร่งเครื่องไม่ได้ดับ จึงหยิบโทรศัพท์เพื่อปรึกษาอาดำริห์ว่า ผมสงสัยจะเป็นที่คอยล์แต่ไม่มีสำรอง จะทำอย่างไงดีถึงจะไปต่อได้ อาดำริห์ได้เริ่มถามอาการและลงความเห็นว่าอาจเป็นที่กล่อง ECU ก็ได้ และถามว่ามีสำรองไปหรือเปล่า ไม่มีครับซวยแน่เลย พออาดำริห์ทราบว่าไม่มีอะไหล่สำรอง
คิดดูครับ อาดำริห์ลุกจากที่นอนแต่งตัวสอบถามเส้นทางว่าอยู่ตรงไหน วิ่งรถจากโชคชัย 4 เอาอะไหล่มาให้ยืมถึงที่ อีก 20 กิโลถึงบางปลาม้า ไม่ใช่แค่เอามาให้อย่างเดียวยังช่วยทำให้ เมื่อลองสลับอะไหล่ที่เอามาแล้วอาการก็ไม่หาย อาจึงมาไว้ย้อนที่ผมทำคราวแรก โดยดึงสายน้ำมันมาตรวจใหม่ ปรากฏว่าน้ำมันไม่มา จึงวิ่งไปดูที่ใต้ถังน้ำมันฟังเสียงปั้มติ๊กว่าทำงานไหม เงียบครับ สรุปเลยว่าปั้มติ๊กเสีย 5555 ผมมีอะไหล่สำรองซื้อไว้อยู่แล้ว อาจัดการมุดลงไปเปลี่ยนให้ ติดเครื่องที่เดียวเรียบร้อย วิ่งต่อไปได้และเพิ่งกลับมาได้ 4 ทุ่ม นี่เอง
ผมยังไม่เคยพบอู่ที่ไหนวิ่งมาดูแลให้ถึงขนาดนี้ ทั้งที่วันนี้เป็นวันพักผ่อน วันหยุดด้วย ถ้าไม่ใช่น้ำใจและความห่วงใยก็ไม่รู้จะเรียกอะไรแล้ว คำสุดท้ายก่อนจะไหว้ขอบคุณอาดำริห์ เพราะผมจำเป็นต้องไปให้ทันงานศพเวลา บ่าย 3 จึงต้องรีบที่สุดเพราะตอนนั้นมันเที่ยงกว่าแล้ว อาบอกว่ารีบๆ ไปขับดีๆ "อาจะแวะไปเที่ยววัดไผ่โรงวัว เหมือนกัน " งานนี้ต้องขอไหว้งามๆ ขอบคุณอาดำริห์ กับอาผู้หญิงไว้ ณ ที่นี้ครับ
ผู้เขียน
