-ตอนซัก ม.๑ ข้างบ้านเบนซ์ไฟตั้ง, เปอร์โยต์ ๕๐๔ ,๕๐๕ ลูกชายเขาอยู่ ม.๖ โรงเรียน
เดียวกันกับผม พี่เขามักจะขับ ๕๐๕ ไปโรงเรียนบ่อยๆ ยุคนั้น ๕๐๕ มันเท่ห์จริงๆ
-พอโตมาหน่อยซัก ปวช. เพื่อนรุ่นพี่อีกคนนึง ใช้ ๓๐๕ สีแดงเมทาลิคมันวับ พ่นชายล่างสีเดียวกับตัวรถ
ภายในสีฟ้าครีม ติดเครื่องเสียงกระหึ่ม เป็น ๓๐๕ ที่วัยรุ่นที่สุดในยุคนั้น เวลาขับไปส่งผมที่โรงเรียน
มันช่างเท่ห์ซะเหลือเกิน (ปัจจุบันแกก็ยังใช้คันนี้อยู่ สภาพภายนอกยังดูดีมาก)
-จบมาเริ่มทำงาน อยากได้รถซักคันแต่ตังค์มีแค่ห้าหกหมื่น เลยได้ ๓๐๕ สีซีดๆเก่าๆมาจากคุณป้าคนนึงในราคา
ห้าหมื่น เก่าก็จริง แต่วิ่งเหลือเกิน ๑๖๐ กม/ชม พร้อมเรียกใช้ เข้าโค้งเกาะหนึบ พวงมาลัยธรรมดาสู้มือ
ได้อารมณ์ดิบๆดีแท้ ไม่เคยขับรถที่ควบคุมได้ดีแบบนี้มาก่อนเลย (ก่อนหน้านี้ขับแต่รถกระบะของที่บ้าน)
ใช้มาเรื่อยไม่มีปัญหาอะไร แต่ตอนหลังชักอยากแรงเลยเอาไปวาง 4A ฝาขาว ทุ่มทุนสร้างไปอีกห้าหมื่น
แรกๆก็แรงสะใจดีแท้ แต่หลังๆชักรู้สึกว่าขับไม่สนุก แรงบิดมารอบสูงไปหน่อย รำคาญตอนคลานรอบต่ำๆมาก
ประกอบกับช่วงนั้นไปปิ๊ง ๔๐๕ SRI คันนึงเข้า เลยขาย ๓๐๕ คันแรงไปซะ คราวนี้ละถึงได้รู้ว่านรกมีจริง
เพราะดันไปได้รถย้อมมา ไล่เก็บช่วงล่าง,ระบบไฟ,ท่อน้ำเกือบหมด โดนไปเป็นหมื่น ซักพักมาเจอฝาผุโดนไป
สองหมื่น ซักพักออยเกียร์แตกเกียร์พังอีก ตอนนั้นฟิวส์ขาดแล้วรถเปรตอาไรฟะไม่ถึงปีมีแต่พังๆๆ กะว่าขายทิ้ง
ไปหาโคโรน่าท้ายอวบมาใช้ดูจะรุ่งกว่า โชคดีที่ได้เกียร์ธรรมดาของ ๔๐๕ จากพี่ในเว็บนี่แหละ เลยใช้มันต่อ
พอไส่เกียร์ธรรมดาถึงได้รู้ว่าเครื่อง ๘ วาวล์ โบราณๆนี่มันแรงพอได้เลยนี่หว่า แต่ที่มันอืดเพราะเกียร์ออโตเอา
ม้าไปกินซะหลายตัว ก็ใช้มาเรื่อยจนช่วงหลัง "ต่อย มหาชัย" เข้ามาขายของ คราวนี้ละชักเริ่มมันส์ อะไรเสีย
จับเปลื่ยนให้หมด ไม่เสียก็ซื้อสำรองไว้ จนได้ใช้ ๔๐๕ SRI ที่มันสมบูรณ์จริงๆซะที เฮ้อ....เล่าจนเหนื่อย
ตั้งแต่ ม.๑ จนตอนนี้จะ ๔๐ แล้ว ยาวดีมั๊ยละ ชีวิตผมกะรถเปอร์โยต์ ก๊าก ๆ ๆ
***ขอขอบคุณ ต่อย มหาชัย ที่มีอาหลั่ยราคาไม่แพงให้ซื้อ ทำให้ผมคิดที่จะใช้ ๔๐๕ ต่อไป
***ขอขอบคุณเวปวีเลิฟฯ และเพื่อนๆที่ให้ความรู้และความสนุกสนานในการใช้รถเปอร์โยต์