ขอบคุณครับพี่สำหรับกำลังใจ ขอน้อมรับด้วยใจครับ....งบประมาณการก่อสร้างในส่วนงานราชการน่ะผมดูๆแล้วน่าจะมีแค่ไม่กี่กลุ่มบริษัทเท่านั้นที่จะได้ประโยชน์จากงบประมาณตรงนี้ ซึ่งผมเองบอกตามตรงครับเข็ดแล้วกับการรับจ้างเหมางานของส่วนราชการ หลายปีแล้วครับพี่ที่ผมไม่สนใจงานส่วนราชการ ผมบอกตามตรงครับผมเสียดายเงินภาษีแผ่นดินจริงๆ(พูดในฐานะประชาชนคนหนึ่งที่ได้มีโอกาศเสียภาษี)
สำหรับ405อีกคันที่มีอยู่คือมันเป็นแบบซากรถครับพี่ซื้อเอาไว้มากว่า2-3ปีแล้วพี่ ไม่มีเครื่องครับ สภาพโดยรวมต้องทำหนักมากซากรถอยู่สัตหีบบ้านพี่ชายครับ
อย่าว่าแห๊ละ ราชการ+การเมืองไทย ที่พี่บอกว่างบประมาณเริ่มออก การลงทุนมันก็ไปสู่หน่วยงานราชการ และสืบเนื่องต่อไปถึงเอกชนคน เรื่องภาษีแผ่นดิน พูดไปก็ยาวอ่ะนะ งัยเราก็ต้องทำมาหากิน ลูกยังเล็ก เมียก็เยอะ ไหนจะกิ๊กอีก บางสิ่ง บางอย่าง มันจะใช้ความพอใจ ความชอบ ความไม่ชอบมาเป็นที่ตั้งไม่ได้หรอกนะ สังคมปัจจุบันไม่ได้สวยหรูอะไรมากมายนัก กำไรน้อยกำไรมาก ไม่กำไร บางทีก็ต้องทำ ก้องก็มีลูกน้องหลายร้อยชีวิตต้องดูแล เขาฝากความหวังไว้ที่ก้อง ก้องไม่ได้เป็นหัวหน้าครอบครัวเฉพาะครอบครัวก้องเท่านั้น ก้องต้องพึงนึกเสมอว่า อีกหลายครอบครัวที่เขาพึ่งใบบุญก้องอยู่ ก้องก็เป็นหัวหน้าครอบครัวของคนเหล่านั้นเช่นกัน
ปล. พี่น้องเยอะนี่ พี่สาวสุขาสาม พี่ชายสัตหีบ มีที่ไหนอีกป่าวเนี่ย ที่ว่าซาก 405 ซื้อมาไว้ทำอะหลั่ยเหรอ ถ้าไม่ใช่แล้วทิ้งไว้นานๆ ไม่บรูณะมันก็มีแต่เสื่อมโทรมไปทุกวันนะ
[/quote]
ขอบคุณครับพี่เจษสำหรับข้อคิดดีๆที่เตือนสติกัน ผมคิดว่าพี่เจษก็เห็นผมเป็นน้องพี่เจษถึงได้แนะนำและคอยเตือนสติผม ผมเองก็ขอน้อมรับไว้อย่างเปิดใจด้วยความจริงใจ..ขอบคุณครับ...
ส่วนเรื่องความคิดหรือแนวทางในการคิด ที่เราจะปกครองหรือบริหารงาน อาจแตกต่างกันไป......ความแตกต่างในแนวคิด...ไม่ใช่ว่าอีกแนวทางนั้นผิดเราจะต้องถูกเสมอ..ไม่ใช่ แต่..ความคิดที่แตกต่างจากที่เราคิดคือ "ความคิดที่ฉลาดอีกด้านหนึ่งที่เรามองไม่เห็น" และเราต้องรับฟังความคิดเห็นนั้นด้วยเพื่อที่จะนำมาผสมและปรับปรุงจุดอ่อนของเราเอง
ตอนนี้ผมมีบุคลากรที่อยู่ในการดูแลของผม
ฝ่ายบริหาร(หุ้นส่วนรวมถึงผม) 3 คน
ฝ่ายสำนักงาน 8 คน
ฝ่ายช่าง ในส่วนของบริหารโครงการ 4 คน
ฝ่ายช่างประจำของบริษัท งานคอนกรีต 25 คน
ฝ่ายช่างประจำของบริษัท งานโครงสร้างเหล็ก 8 คน
ถ้าผมจำไม่ผิดนะน่าจะมีประมาณแค่นี้ ในส่วนงานที่ผมทำจะเป็นในรูปแบบบริษัทรับเหมาเล็กๆ ค่าใช้จ่ายต่อเดือนก็มากพอสมควรอยู่ครับ จริงอย่างที่พี่บอกครับว่ามีอีกหลายชีวิตหลายครอบครัวที่ต้องพึ่งพาและฝากความหวังไว้กับผู้ที่บริหารบริษัท จะมีแนวทางยังไงจะปรับกลยุทธยังไงให้เข้ากับเหตุการณ์ปัจจุบันได้ หรือ ปรับปรุงเปลี่ยนแนวทางแบบไหนเพื่อที่จะสามารถรับมือให้ได้กับสถานการณ์ในวันข้างหน้า................... ผมไม่เถียงนะครับว่างานไหนก็รับทำไปเถอะ ขอให้ได้เงิน หรือ งานราชการรับไปซิได้เงินชัวร์......ความคิดนี้ก็ถูกครับ ไม่ว่าจะเป็นผมคิด หรือ ไม่ว่าใครจะคิด ก็ถูกเหมือนกัน แต่..ความคิดนี้ "ไม่เหมาะสำหรับองค์กรของผม" ครับ...
ผมกับหุ้นส่วนร่วมเปิดดำเนินการรับเหมาก่อสร้างทั่วราชอาณาจักรมากว่า 12ปีแล้ว ล้มลุกคลุกคลานกันมาพอสมควร บางทีครอบครัวแทบแตกก็เคยเจอ..... ผมเปิดบริษัทกันมาเพื่อดำเนินการตามเจตนารมณ์ที่ร่วมกันตั้งไว้ เพื่อจุดประสงค์ทางธุรกิจ และก็ต้องหวังผลกำไรเป็นเรื่องธรรมดา งานไหนเห็นว่าไม่สมควรรับก็จะปฏิเสธลูกค้า ถ้างานไหนเห็นแล้วว่ามีโอกาศที่ดีทำแล้วมีกำไรก็จะรับ นี่คือแนวคิดพื้นฐานขององค์กรที่ผมทำกันอยู่ ส่วนไหนที่สมควรช่วยเหลือสังคมบ้างก็ช่วยไปตามความเหมาะสม ที่สำคัญองค์กรผมไม่เคยหลบเลี่ยงภาษีให้กับแผ่นดินเลย
สิ่งที่ผมบอกกล่าวตรงนี้.....ผมอยากจะบอกกับพี่ว่า "การบริหารและตัดสินใจที่จะรับงานตรงจุดไหนนั้นผมไม่ได้ใช้คำว่า ชอบ หรือ ไม่ชอบ องค์กรนั้นๆ ผมไม่ได้ใช้ความรู้สึกส่วนตัวเป็นหลักในการตัดสินใจใดๆ" ผมมีหลักการณ์ในการรับงาน ผมมีหุ้นส่วนที่ต้องร่วมตัดสินใจ ผมมีมาตรฐานขององค์กรไว้เป็นแนวทาง .............ส่วนสลักสำคัญและปลีกย่อย ที่ผมบอกไว้ว่าผมไม่ยินดีที่จะรับงานของส่วนราชการนั้น....เป็นเรื่องจริง แต่ขอไม่อธิบายเหตุผลดีกว่า เพราะเรื่องมันยาวและค่อนข้างที่จะไม่สามารถเปิดเผยในที่นี้ได้
ขออภัยด้วยพี่ยังอธิบายไม่หมด พอดีขอไปดูงานก่อน
ผู้เขียน
