เนื่องด้วยข้าพเจ้า ขโมยรถพี่ชายไปขับ๖406นี่ละครับ ของพี่ WIN406 ) และหลายครั้งนะครับที่เกิดเรื่องไม่คาดฝันนะครับ ครั้งแรก ขับรถไปอุดรกะเพ่ไปไม่มีปัญหาอะไรครับ แต่ตอนกลับด้วยความที่อยากกลับถึงบ้านไวไวหรือควิกควิก นะครับเลยไม่ได้พักรถเลย ขับมาเรื่อยเรื่อย ด้วยความเร็วประมาณ150-160 จนถึงช่วงมวกเหล็กยางเกิดมาสะงั้นเพราะว่าผมพยายามจะแซงรถปิคอัพแต่มันแกล้งผมนะครับ มันไม่ยอมให้แซงและก็ตกหลุมหลุมก็ไม่ใหญ่มาก เสียงดังผมได้ยินแต่คิดว่าทับขวดน้ำพลาสติกประมาณนั้น พี่ชายบอกว่ารถยางแตก เลยประคองรถเข้าจอดข้างทาง ลงมาดูแม็กแตกครับท่านแต่ผมยอมรับจริงๆเลยว่ารถมันนิ่งมากมาก ไม่ปัดไม่เสียหลักเลยแม้แต่น้อยเพราะด้วยความเร็วขนาดนั้นที่ 150-160 กมต่อชม.แต่รถนิ่งมากเลยต้องสวมวิญญาณช่างเปลี่ยนยางซะเหนื่อย.....และครั้งที่สองประมาณสักเกือบปีจากเหตุการณครั้งแรก ก็มีเหตุการณ์ที่ผมไม่คาดฝันอีกนะละ (เพราะผมเปนคนขับรถเร็วและใจร้อนแต่ตอนนี้ เย็นแล้วนะครับ) ก็ไปเลี้ยวตัดหน้ารถชาวบ้านนะครับ ผมอยู่เลนขวาฮุนไดอยู่เลนซ้ายผมเลี้ยวตัดหน้าเขา เขาเลยชนผมนะครับเซซะ ขนาดครับ แต่พวงมาลัยมันคบคุมได้ง่ายแม่นยำมากมากครับ เพราะข้างหน้าที่ผมเลี้ยวตัดหน้ามันเป็นสามแยก ตรงวัดพระแก้ว ข้างกระทรวงกะลา กลาโหมนะครับ เพราปากทางแยกนั้นก็มีรถจอดรอที่จะข้ามมาเกือยโดนฮุนไดกระแทกไปอัดกับ คัมรี่นะครับ แต่ลงมาดู PG คิ้วโครเมี่ยมหลุดออกมา เอามือกระแทกก็เข้าที่ครับ แต่ฮุนไดดิครับ ไฟแตก แก้มขวายุบ ไฟเลี้ยวไปตกอยู่ที่ปืนใหญ่ในกระทรวงโน้นแน่ ................และสดสดร้อนๆวันนี้เองครับเพ่เพ่ทั้งหลาน ด้วยอารมณ์ สุนทรีครับเพ่ชายไม่อยู่ ผมเลยขับPG ไปอ่างศิลาครับไปก็ไม่มีปัญาหครับ กลับมาซิครับมาทางบางนาตราด แวะเข้าสุวรรณภูมิครับ ลัดออกมาทางมอเตอร์เวย์ เข้ามอเตอร์เวย์ได้ละครับ แต่เดี๋ยวก่อน พอลงสะพานข้ามแยกร่มเกล้าได้เท่านั้นละครับ ยางหน้าซ้ายระเบิดซะงั้นแต่คราวนี้ ใช้ความเร็วที่80-90-100 เท่านั้นนะครับ (เห็นไหมครับผมใจเย็นขึ้นเยอะคัรบ) ทำไงดีละครับ ขวาก็ วอลโว่ ซ้ายก็10ล้อเลย 10ล้อใจดีคัรบเขาเห็นและคงได้ยินเสียงระเบิดนะคัรบเขาเลยหยุดรถและให้ผมเข้าไหล่ทางนะครับ จอดรถดูและประเมินสถานะการณ์ โอ้วพระเจ้า จอร์ด หน้ายาง ลอกออกมาซะเกือบหมดและไอ้ที่ลอกออกมานี่ละครับท่าน มันไปตีบังโคลนซะแตกเลย เลยอยากถามเพ่เพ่นะคัรบว่า บังโคลนเท่าไรด้วยนะครับ เหมือนเดิมครับเพ่เพ่ รถนิ่งมากมาก และก็เหมือนเดิมครับ ต้องเปลี่ยนยางเหมือนเดิมนะครับ...และนี่เองละครับผมเองก็เริ่มชอบและรัก เปอร์โยต์มากมาก (ถูกแจ็กพอร์ตนะจะซื้อ 307ให้ดู)
กลับบ้านมานั่งลำดับเหตุการณ์ต่างๆมากมาย ทั้งในอดีตและปัจจุบัน นี่ถ้าผมขับรถญี่ปุ่นคันนั้นผมคงไม่มีวันมานั่งพิมพ์แก๊กๆ แบบนี้เป็นแน่ ใครจะว่าPG ไม่เป็นรถตลาดก็ไม่ใส่ใจครับแต่ PG เป็นรถที่แสดงออกถึงบุคลิก และเอกภาพของแต่ละบุคคล ในมุมมองผมนะครับ อย่างที่ ประธานPG Automobile ที่ฝรั่งเศสพูดไว้ว่า "เราไม่ต้องการให้เปอร์โยต์เป็นรถตลาดแต่เราต้องการให้เป็นรถยนต์ที่ดีพร้อมสำหรับมนุษย์ อาจจะพิมพ์ไม่ตรงคำพูดนะคัรบ แต่มันก็ประมาณนนี้นะคัรบ) อยากบอกต่อเท่านี้ละครับ เพราะประทับจายมากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ครับ paulmclyhaln น้องเพ่ win406 PG 406- วฉ1373 สีแดงเซนซา
ผู้เขียน
