คุณรู้จักและหลงรักเปอร์โยต์ตั้งแต่เมื่อไหร่?

[AB NORMAL]

Tweet

ไม่มีไรมากครับ แค่ไปเจอรูปเก่า ๆ ก็เลยนึกถึงอดีตขำ ๆ  อิ ๆ

[เฟืองทอง]

Tweet

เยี่ยมมากเลย เดี๋ยวผมจะหาภาพมาลงบ้าง  แต่ที่เห็นในภาพคือเจ้าของกระทู้คนปัจจุบันหรือ

[Gun'n]

Tweet

.. กันย์ ชอบกระทู้นี้จังครับ

[AB NORMAL]

Tweet

เยี่ยมมากเลย เดี๋ยวผมจะหาภาพมาลงบ้าง  แต่ที่เห็นในภาพคือเจ้าของกระทู้คนปัจจุบันหรือ

ใช่ครับอาจารย์ ในภาพอายุ 13 ปัจจุบัน 31 ครับ

[P205]

Tweet

  :มอบดอกไม้:เมื่อได้ใช้ ได้ซ่อม ได้ดูเห็น ทุกซอกทุกมุม ย่างแท้จริง แล้วจึงจะรู้ อะไหล่บางตัวถูกกว่ารถญี่ปุ่งอีก

[pita514]

Tweet

ผมตั้งแต่ตอนเรียน ปวส ปี 34 เห็นแล้วชอบเลย และก็เป็นรถคันแรกที่ซื้อด้วยครับ แต่ไม่มีรูปเสียดายจัง.........

[Jad ^_^]

Tweet

ผมตั้งแต่เกิดเลยครับ คุณพ่อใช้ 504 ตอนนั้น ตอนนี้ก็ล่วงเลยมา 46 ปีแระ โอ้..เกิดมาไม่เคยอายุมากมายขนาดนี้เลยนะเนี่ย

[AB NORMAL]

Tweet

ตอนนี้แรกที่รู้จักผมยังอ่านชื่อมันไม่ออกด้วยซ้ำ แต่สมัยนั้น 405 GR มันช่างสดใหม่จริงๆ ทำให้ผมจำฝังใจจนถึงทุกวันนี้ครับ

[draculajung]

Tweet

รักตั้งแต่ แรกเจอ
คิดถึงเธอ ตั้งแต่ แรก เห็น
อยากสัมผัส ตัวเป็น ๆ

 


พี่ รัก น้อง เปอร์โยต์ นะจ๊ะ

[P205]

Tweet

  :Pika:อย่างนี้ :love love:ดับเบิ้ลๆๆๆ

[เจ้าเปิ๊ป]

Tweet

ผมโดนหลอกขายมาครับ ด้วยความที่ว่าดูรถกันไม่เป็น ที่บ้านไม่มีรถครับ เลยไปซื้อรถกับพี่ชาย ตอนแรกเปิดหนังสือดู จะไปเอามัสแตง แต่มันเกียร์ธรรมดา ไปเจอเจ้าเปิ๊ปจอด  สวย งาม คิดในใจ รถเก๋ง อะไรนะ ราคาไม่ถึงแสน สีขาว เกียร์ออโต้ ยางขอบขาว มันช่างถูกใจ ไม่มีความรู้เรื่องเปอโยต์เลยครับ ไม่รู้จักด้วยซ้ำไปครับ แต่พอได้ใช้มาเกือบจะ 2 ปีแล้วครับ (อายุรถเยอะกว่าผมอีก) ก็รุ้สึกว่ามันเสียได้ เสียดี เดี๋ยวซ่อม เดี๋ยวเป็นนั่นเป็นนี่ ค่าซ่อมแพงกว่า ราคาซื้อรถอีก 555 แต่มันแลกกับการที่ผมด้มีรถใช้ พาคุณแม่ พี่น้อง ไปเที่ยว ไปบ้านต่างจังหวัด ได้ทุกๆเดือน ไปต่างประเทศ(ลาว) ได้เจอกับพี่ทุกคน ที่มีน้ำใจ ช่วยเหลือเกื้อกูลกันตลอด ได้ฟังพี่แต่ละคน พบเจอพี่แต่ละคน ก็เลยทำให้ผมผูกพันและรักใน PEUGEOT (พรีก๊วด) ครับ

ขอบคุณ เปอโยต์ 505 คงคุณค่า คู่เวลา

[madmax]

Tweet

-ตอนซัก ม.๑ ข้างบ้านเบนซ์ไฟตั้ง, เปอร์โยต์ ๕๐๔ ,๕๐๕   ลูกชายเขาอยู่ ม.๖ โรงเรียน  

เดียวกันกับผม พี่เขามักจะขับ ๕๐๕ ไปโรงเรียนบ่อยๆ  ยุคนั้น ๕๐๕ มันเท่ห์จริงๆ

-พอโตมาหน่อยซัก ปวช. เพื่อนรุ่นพี่อีกคนนึง ใช้ ๓๐๕ สีแดงเมทาลิคมันวับ พ่นชายล่างสีเดียวกับตัวรถ

ภายในสีฟ้าครีม  ติดเครื่องเสียงกระหึ่ม เป็น ๓๐๕ ที่วัยรุ่นที่สุดในยุคนั้น เวลาขับไปส่งผมที่โรงเรียน

มันช่างเท่ห์ซะเหลือเกิน (ปัจจุบันแกก็ยังใช้คันนี้อยู่ สภาพภายนอกยังดูดีมาก)

-จบมาเริ่มทำงาน อยากได้รถซักคันแต่ตังค์มีแค่ห้าหกหมื่น เลยได้ ๓๐๕ สีซีดๆเก่าๆมาจากคุณป้าคนนึงในราคา

ห้าหมื่น  เก่าก็จริง แต่วิ่งเหลือเกิน ๑๖๐ กม/ชม พร้อมเรียกใช้  เข้าโค้งเกาะหนึบ พวงมาลัยธรรมดาสู้มือ

ได้อารมณ์ดิบๆดีแท้  ไม่เคยขับรถที่ควบคุมได้ดีแบบนี้มาก่อนเลย (ก่อนหน้านี้ขับแต่รถกระบะของที่บ้าน)

ใช้มาเรื่อยไม่มีปัญหาอะไร แต่ตอนหลังชักอยากแรงเลยเอาไปวาง 4A ฝาขาว ทุ่มทุนสร้างไปอีกห้าหมื่น

แรกๆก็แรงสะใจดีแท้  แต่หลังๆชักรู้สึกว่าขับไม่สนุก  แรงบิดมารอบสูงไปหน่อย รำคาญตอนคลานรอบต่ำๆมาก

ประกอบกับช่วงนั้นไปปิ๊ง ๔๐๕ SRI คันนึงเข้า  เลยขาย ๓๐๕ คันแรงไปซะ  คราวนี้ละถึงได้รู้ว่านรกมีจริง

เพราะดันไปได้รถย้อมมา ไล่เก็บช่วงล่าง,ระบบไฟ,ท่อน้ำเกือบหมด โดนไปเป็นหมื่น ซักพักมาเจอฝาผุโดนไป

สองหมื่น  ซักพักออยเกียร์แตกเกียร์พังอีก  ตอนนั้นฟิวส์ขาดแล้วรถเปรตอาไรฟะไม่ถึงปีมีแต่พังๆๆ กะว่าขายทิ้ง

ไปหาโคโรน่าท้ายอวบมาใช้ดูจะรุ่งกว่า  โชคดีที่ได้เกียร์ธรรมดาของ ๔๐๕ จากพี่ในเว็บนี่แหละ เลยใช้มันต่อ

พอไส่เกียร์ธรรมดาถึงได้รู้ว่าเครื่อง ๘ วาวล์ โบราณๆนี่มันแรงพอได้เลยนี่หว่า แต่ที่มันอืดเพราะเกียร์ออโตเอา

ม้าไปกินซะหลายตัว  ก็ใช้มาเรื่อยจนช่วงหลัง "ต่อย มหาชัย" เข้ามาขายของ คราวนี้ละชักเริ่มมันส์ อะไรเสีย

จับเปลื่ยนให้หมด ไม่เสียก็ซื้อสำรองไว้ จนได้ใช้ ๔๐๕ SRI ที่มันสมบูรณ์จริงๆซะที  เฮ้อ....เล่าจนเหนื่อย

ตั้งแต่ ม.๑ จนตอนนี้จะ ๔๐ แล้ว  ยาวดีมั๊ยละ ชีวิตผมกะรถเปอร์โยต์ ก๊าก ๆ ๆ  

***ขอขอบคุณ ต่อย มหาชัย ที่มีอาหลั่ยราคาไม่แพงให้ซื้อ  ทำให้ผมคิดที่จะใช้ ๔๐๕ ต่อไป    

***ขอขอบคุณเวปวีเลิฟฯ และเพื่อนๆที่ให้ความรู้และความสนุกสนานในการใช้รถเปอร์โยต์ 

[thamrong_ph]

Tweet

เป็นเด็กต่างจังหวัดครับ เข้ากรุงเทพฯ ครั้งแรกประมาณปี 2525-2526 มีอาจารย์ผู้หญิง (อาวุโส) คนหนึ่งใช้ 305 รู้สึกว่ารถสวย แปลกจััง (ยังอ่านไม่ออกว่ายี่ห้ออะไร) ต่อมา เห็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง เขามีกะตังค์พอสมควร ใช้ 505 สีแดงเลือดนก (รึปล่าวหว่า) รู้สึกว่ารถมันสวย หรูหรา ตามประสาเด็ก ๆ มีโอกาสได้นั่งครั้งหนึ่ง ยังจำได้ว่ามันนิ่มสบายจริง ๆ ฝันไว้ในใจว่าถ้ามีโอกาสจะเป็นเจ้าของรถยี่ห้อนี้ให้ได้ หลังจากนั้นประมาณปี 2532 พอเรียนจบ ช่วงฝึกงานมีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ใช้ 505 เป็นรถของพ่อ สภาพดีมาก สีเดียวกับคันที่สอง เห็นครั้งแรกรู้สึกขนลุกเพราะมันเหมือนกับรถญาติมาก เหมือนคันเดียวกัน มีโอกาสได้นั่งอีกบ่อยครั้ง เลยตอกย้ำความฝันให้เพิ่มมากขึ้น แต่หลังจากเก็บตังค์ซื้อรกคันแรกได้ ในปี 2539 รถที่ซื้อมันยังไม่ใช่เปอโยต์ เพราะดันเป็นโคโรลล่า เออี 92 มือสอง ซึ่งเป็นรถตลาด เพราะสมัยนั้นยังไม่มีเน็ต กลัวว่าเปอโยต์หาอะไหล่ยาก ซ่อมแพง ไม่มีเงินซ่อม แต่ก็ยังเล็งเปอโยต์อยู่ พอปี 2546 เปลี่ยนรถคันที่สอง มันก็ยังไม่ใช่เปอโยต์อีก เพราะเป็นโคโรน่า เอ็กซิเออร์ มือสองอีก ระหว่างนี้เริ่มมีเน็ตแล้ว พอรู้จักเว็บนี้ และเว็บเพื่อนบ้าน พยายามศึกษาข้อมูลเปอโยต์เรื่อย ๆ เข้าเว็บเกือบทุกวัน แต่ไม่ค่อยได้โพสต์ เพราะไม่ค่อยมีความรู้เรื่องเครืองยนต์ คอยเก็บความรู้และข้อมูลจากเพื่อน ๆ พี่ ๆ สมาชิก ในที่สุดเมื่อต้นปี 2552 ก็มีโอกาสเป็นเจ้าของรถในฝัน 405 sri สีเขียว เกียร์ออโต้ จากเต้นท์สตาร์ท-เปอโยต์ ของคุณธรรมซึ่งเป็นคนบ้านเดียวกัน (รวมถึงอีกหลายคนในเวปนี้) ในราคา 95,000 บาท รถสภาพดี เช็คศูนย์ วิ่งมา 80,xxx กม. แต่เก็บงานพวกอะไหล่สิ้นเปลืองทั้งหมด-สี-เบาะ-ฟิล์ม-วิทยุ ถึงตอนนี้เบ็ดเสร็จ  7x,xxx บาท (เกือบเท่าราคารถ) แต่ใช้แล้วถูกใจมาก เกาะถนน ไม่เหมือนใคร ปกติใช้เป็นรถสำรองของบ้านขับรับ-ส่งลูกไปโรงเรียนระยะใกล้ ๆ ใช้มาสองปี วิ่งไปไม่ถึง 5,000 กม. แต่ดูแลอย่างดี ประคบประหงมมาก คิดว่ายังไงก็จะใช้ต่อไปนาน ๆ ไม่อยากขาย เพราะหากขายต้องขาดทุนมาก ๆ ทำใจไม่ได้ ...จบรายงาน อิ อิ... (กระทู้หลอกถามอายุรึป่าวเนี่ย...)    

[jamesdrum]

Tweet

 ...ผมชอบตรงโลโก์สิงห์ยกขา(ง่ายๆซะงั๊น)...!!! จากนั้นก็ถอนตัวไม่ขึ้นครับ...!!!
   ...เริ่มชอบก็ประมาณปี 35............ซื้อ 309 มาใช้ปี 40.............เปลี่ยนมาเป็นแดงแก้ว(405GR)ปี 45....แต่ใจหลงรัก 405 จนทุกวันนี้ครับ...!!!
                                                                                                                     ขอบคุณครับ

[WAT_7229]

Tweet

เปอโยต์  อ่านออกซะที่ไหน นักเรียน ม.3 (บ้านนอก)  จำได้แต่รถตราสิงห์  ตอนม.3  พ่อเพื่อนขับ 504 มาส่งเพื่อนและเราได้มีโอกาสนั่งติดรถกลับบ้านด้วย  มันช่างเป็นรถที่พิสดานมากโดยเฉพาะ หมอนหนุนหัว 504 (ลองไปหาดูนะ ว่ามันเท่ห์ อย่างไร)  ก็แอบชอบ น้องสาวเพื่อนมาตั้งแต่ตอนนั้น  เอ๊ยยยย แอบชอบรถพ่อมันด้วย  หลังจากนั้นชิวิตก็มิได้เกี่ยวข้องกับไอ้รถตราสิงห์นี้อีกเลย  จนกระทั่งเรียนจบได้มีโอกาสเข้าทำงานที่ธนาคารกรุงเทพ จำกัด  ผู้จักการรักมากด้วยการให้รถประจำตำแหน่งแกแก่เราใช้(แถมเติมน้ำมันให้ด้วย) แต่มี ข้อแม้ว่าทุกเช้าเราต้องไปรับ ลูกสาวแก 2คนไปส่งที่โรงเรียน (หมู่บ้านเสนา เกษตร) ไปส่งที่ โรงเรียนสตรีวิทย์  พอได้ไปรับรถประจำตำแหน่งขอแก(ที่จะให้เราใช้) แม่เจ้า  มันคือ เปอโยต์ 505 GR 2.0  สีเทา-ดำ  (น่าจะเป็นล๊อตแรกที่ยนตรกิจ นำเข้ามา) โอ้วววมันช่างเป็นรถที่กว้างขวาง นั่งสบายตรูดดดดด มาก  พอขับไปได้ไม่ถึงอาทิตย์ ผู้จัดการยืมรถประจำตำแหน่งแกไปขับชน ท้ายรถพ่วงจอดขึ้นแม่แรงอยู่ข้างถนน รถพ่วงตกแม่แรง  รถยุบ ถึงเครื่อง เครื่องแตก  ผจก.ผมหัวแตกเพราะไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย งานนี้ประกันจ่ายไป รู้สึกว่าจะประมาณ สองแสนเกือบสามแสน (ตอนปี 33 - 34)  เพราะต้องเปลี่ยนเครื่อง

เลยประทับใจมาแต่บัดนาววววววว

ตอนนี้เลยมี 405 ฉามคันแย้ววววคร๊าบบบบบบ

[ภณ(PON)]

Tweet

ชอบครับ ชอบๆๆๆ

[sathapron]

Tweet

เคยรู้จักเปอร์โยต์ตอนบรรจุเป็นครูที่วิทยาลัยเทคนิคประจวบคีรีขันธ์เมื่อปี 2528  มีครูท่านหนึ่งย้ายมาจากที่อื่น  แฟนแก่ขายของอยู่ที่ตลาดเป็นตึก 3 ชั้น  มีอยู่วันหนึ่งแก่ลงไปกรุงเทพ แล้วแก่ขับ 305 สีแดงเข้ามาที่เทคนิค  เห็นครั้งแรก  รถอะไรนี่ช่างสวยเสียเหลือเกิน  ตอนนั้นแอบชอบเฟียต 128  ขับหน้าคันเล็กๆ  แต่พอเห็น 305  มันสวยกว่าตั้งมากมาย  ขอดูห้องเครื่องแล้วถามอัตราการกินน้ำมันที่วิ่งมาจากกรุงเทพ  ใช้ได้เลยประหยัดดีเหมือนกัน  ตอนนั้นผมใช้ช้างเหยี่ยบติดแก๊ส LPG เวลาเติมแบบช่างกิโลจากถังใหญ่
ย้ายที่ทำงานเข้ากรุงเทพเทคนิคดอนเมืองปี 32  อีกประมาณ 2-3 ปี เพื่อนครูด้วยกันย้ายมาจากนครพนม
ให้ผมช่วยดูรถให้เลยพากันไปที่ศูนย์ดอนเมือง  เพื่อนผมเป็นคนตัวใหญ่แก่เข้าไปนั่งตัว 306  หรือ 405 GRI หัวแก่ติดฝ้าแพดานแก่เลยไม่เอา  แก่เลยไปออกHONDA CIVIC ป้ายแดง  ผมก็ยังใช้ช้างเหยียบอยู่
หลังจากนั้นผมก็ออก NISSAN SENTRA B13 ป้ายแดงราคา 400,000 ถ้วนด้วยเงินสด  เพื่อนออกรุ่นเดียวกันที่ต่างจังหวัด  ราคา 440,000  ผมออกปลายปี  ราคาถูกกว่า  แต่บิลที่บริษัทเขียนให้ราคาอยู่ที่ 375,000 ประมาณนั้น  ที่เหลือเป็นของเซลล์   
   พอมาปี 51-52 ลูกเรียนกำลังเรียนจบพระจอมเลยเริ่มศึกษาเปอร์โยต์ 505 เพราะเห็นราคถูก  และมีขายในเวป  เลยนัดกันไปดูที่สระบุรี  คนขายไม่ใช่ใครที่ไหนเฮียชาติชายนี่เอง  ผมเอาน้องชายไปดูด้วย น้องผมจบช่างยนต์  น้องไม่ให้ผมเอา  น้องบอกมันเก่าไปจะซ่อมไหวหรือ  ผมตัดใจไม่เอาแล้วมาศึกษา 405 อีก  จนประมาณ กค 52 มี 405 SRI  ขายอยู่คันหนึ่ง ปี 2000 ราคา 170,000 ไม่รู้ว่าถูกหรือแพง  ผมรีบไปดูวันเสาร์เตรียมบัตรไปกดเงินด้วย  เห็นรถแล้วชอบ ไอตัวเล็กก็ชอบ  แม้จะมีตำหนิบ้าง  พอรับได้  ผมต่อราคา 140,000 ลุงแกไม่ขายแก่บอก 160,000 เอาละซิเจอกันครึ่งทาง  ที่ 155,000 ผมลองวิ่งรถดูแล้วไปกดเงินที่ตู้ATM ทำไม่รถมันถึงวิ่งกระตุกตอนเปลี่ยนเกียร์  ไม่เป็นไรนึกว่าเป็นธรรมชาติของมัน
      พอจ่ายเงินเสร็จผมวิ่งเอารถไปให้พระเจิมทันที่  พอพระเห็นและถามผมเรื่องซื้อรถพระท่านบอกวันนี้เลิกไม่ดี  คนธรรมดาซื้อรถไม่ได้  นอกจากหน่วยราชการเท่านั้น  เอาละซิงานเข้าแล้วมิน่าตอนออกจากหมู่บ้านที่ไปซื้อรถ  ดันจิมตูดรถคันเก่าของตัวเองที่น้องสาวขับกลับให้   ตกลงวันนั้นไม่ได้เจิมขับรถกลับมาบ้านแล้วขายย่าไป 99 บาท เอาเคร็ด  อีก 3-4 วันฤกษ์ดีเลยขอซื้อกลับมาที่ 199 บาท  แล้วเอาไปเจิมใหม่ที่สิงห์บุรีชื่อวัดทอง  รถวิ่งไปรับพี่ที่จะพาไปที่ดอนเมืองขับๆอยู่เครื่องดับซะอย่างนั้น  ให้ช่างมาด็ปรากฏว่าไดร์ชาตท์ไม่ทำงาน  เสียเงินค่าไดร์ 2000 บาท  ตกลงรถก็ยังไม่ได้เจิมอีก
      อยู่มาอีก เดือนถอยรถออกจากบ้านจะเอาไปเจิมอีกปรากฏว่าลูกหมากใต้โช๊คหลุดตรงหน้าบ้าน ที่หลุดเพราะความรู้มากดันเอาลูกหมากมาอัดจนแน่นเกินไปเวลาเลี่ยวเกลียมันค่อยๆถ่อย   มีเสียงดังเวลาขับแต่ไม่รู้ก็วิ่งใช้ไป  จะว่าดวงดีก็ดวงดีที่หลุดตอนถอยรถออกจากบ้าน  วันนั้นเป็นวันอาทิตย์โทรหาช่างแว่นไปเอาลูกหมากและลูกปืนเมและยางหุ้มเพลาด้วยเพราะตอนหลุดเพลาขับก็หลุดด้วยทำให้ยางหุ้มกับลูกปืนเข็มเสียหาย ครังนั้นหมดไป 500 บาท
      หลังจากนั้นเครื่องก็ฮีตถอดฝาสูบออกมาดูปรากฏว่าประเก็นแตก  ฝาสูบกร่อนต้องซื้อช๊อตบ็อคที่ต่อยมหาชัย 6000 บาท เอาหมายเลขเครื่องด้วย  ถ้าไม่เอา ราคา 5000 บาท  แต่ทุกวันนี้ยังไม่ได้หมายเลขเครื่องเลย  เนื่องจากคนขายบอกว่าอาจารย์ไม่เอาหมายเลขเครื่องไม่ใช่หรือ  เราเป็นครูไม่ยากพูดมากไม่เอาก็ไม่เอาจนใช้มาทุกวันนี้(ผมยกเครื่องเองเสียค่าช่างไป 1000)
      ยังไม่จบครับเรื่องความประทับใจ  หลังจากเครื่องดีแล้วเกียร์ที่ว่าเข้าแล้วกระตุกเริ่มมีปัญหาอีก  เดินหน้าได้อย่างเดียว  ถอยหลังไม่ไป  ตกลงผมไปซื้อเกียร์ที่ต่อยมหาชัยอีก 12000  หลังจากนั้นปัญหาน่าจะหมดแต่เดี๋ยวยังไม่หมดครับ   เวลาสตาร์ทเครื่องมันมีเสียงดังเก๊งตรงช่วงเกียร์ไม่รูเสียงอะไร  หาก็ไม่เจอ  สรงสัยตอนประกอบเกียร์คงไม่ดีนึกว่าตัวที่ยึดเกียร์ที่เป็นแนเหล็กแตก  เลยไปซื้อที่ตอนมหาชัยอีก 500 บาทแล้วไปที่อู่ช่างแว่นถอดและใส่เกียร์ให้ใหม่  พอถอดเกียร์ออกมาถึงบางอ้อ  บรูชประครองทร์อคไม่มี  เรื่องน่าจะจบได้ไม่เป็นเช่นนั้น  ช่างเล็กดันใส่เกยร์แล้วดันเครื่องไปไม่ได้ศูนย์ทำให้เวลาเลี้ยวเพลาขับหลุดครับ  หาสาเหตอีกว่าหลุดได้อย่างไร  หลุดตรงหน้าอู่นั่นแหละ  เอารถขึ้นฮ้อยโดยช่างแว่นมาดูปรากฏว่าศูนย์เครื่องมันไม่ตรงตอนใส่เกียร์แล้วช่างดันตัวเครื่องออกไป  ทำให้เวลาเลี้ยวแล้วเพลาหลุดครับ
     หลังจากนั้นมารถผมก็ได้เจิมที่พระอาจารย์แคล้ว วัดดอนเมือง  และใช้มาจนทุกวันนี้  โดยรวมแล้วทั้งซ่อมและติดแก๊ส รวมราคารถน่าจะเกิน 200,000  แต่ผมว่าคุ้มครับทำให้ผมเป็นช่างยนต์อีกสาขาหนึ่ง  หลังจากนั้นผมก็ได้ 405 SRI  ปี 94   อีกคันเพราะลูกเรียนจบพระจอมอีกคน 
    เล่ามาซะยาวเลย  ต้องขอขอบคุณเวปและเพื่อนสมาชิกโดยเฉพาะอ.จำนูญที่วิ่งรถไปซื้ออะไหล่ด้วยกันตลอด  ขอบคุณพี่ยศที่ให้คำปรึกษา  ขอบคุณช่างแว่น  ช่างสมบูรณ์ และเพื่อสมาชิกในเวป  บางท่านโทรไปไม่รับสายไม่ว่ากันครับ  บางท่านรับสายแล้วให้คำแนะนำที่ดี  และขอบคุณอีกหลายๆคนที่ไม่ได้ออกนาม
    ขอบคุณครับที่ให้เล่าความประทับใจ
    สถาพร  พรพิทักษ์นุกูล 

[artmaker]

Tweet

ผมนั่งเปอร์โยต์มาตั้งแต่เกิดครับ พ่อผมใช้มาตลอดตั้งแต่ 403,404,ปัจจุบันนี้ก็ 405 ให้ลูกสาวใช้ต่อสืบทอดกันไปครับ
คงไม่มีคำอื่นจะบรรยายนอกจาก ....มันคือสุดยอออออออออออออดดดดดดดดดดดดดดครับ....

[TiTLe]

Tweet

ส่วนผมหลงมาครับ เรียนจบใหม่ๆเมื่อปี 46 ตอนนั้นได้งานที่อยุธยาอยากได้รถใช้เพื่อใช้เดินทางเข้า กทม.ในวันหยุด ตระเวนหารถมือสองในใจตั้งงบไว้ซัก สองแสน ไปดูตามเต๊นท์วันอาทิตย์ด้วย
ส่วนใหญ่ปิด เดินดูไปดูมาเจอ sri คันนึง ราคาตั้งไว้ที่ 195000 บ.ตอนนั้นรู้อย่างเดียวว่า
เปอโยต์ช่วงล่างดี ก้มดูใต้ท้องโอ้วโช๊ค โคนี่ ซะด้วย ติดเครื่องเสียง alpine อีกต่างหาก
เลยทำให้ตัดสินใจไม่ยาก เอาทันที ดาวน์ไปแสนนึง ขับมันส์จริงๆเกียร์ธรรมดาซะด้วย
และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของความรู้ด้านเครื่องยนต์และกลไกต่างๆ เนื่องจากคันแรกที่ได้มา
ซ่อมได้ทุกอาทิตย์จริงๆ นั่น นี่ โน่น สารพัด จนไม่ไหวเลยขายไป ตอนนี้ใช้ sri มาเป็นคันที่ 5 แล้วครับ
และจุดเริ่มต้นของ [b]"มิตรภาพที่ดีๆ (มากๆ)" [/b] ก็เริ่มต้นที่นี่เช่นกัน

ขอบคุณ วีเลิฟ ที่ทำให้รู้จักคำว่า น้ำใจ จริงใจ ไม่จริงโจ้

ปล. เรื่องมันยาวเอาแบบย่อละกัน อิอิ

[k_tama]

Tweet

ขอเล่าบ้าง..ขับ 305 มานานหลายปีตั้งแต่ป้ายแดง..(ขับให้พ่อ)และได้ตกทอดมา..มีช่วงหนึ่งซ่อมหลายอย่าง..และอยู่อู่นานนับเดือนหมดไปแสนกว่า..ได้เจอ 405 Gr ในอู่ดังกล่าว..แอบชอบตั้งแต่วันนั้น...อีกนับสิบปีต่อมา..เจออีกครั้ง 405 sri (ซื้อเลย)ที่อู่แถววัดลาดพร้าว...ตอนขับกลับตรัง..ไม่เกิน 20 กม. ชอบฟิลลิงการขับมากๆนึกในใจมันคืออาชาคู่ใจเราซะแว้ววว..นั้นคือรักหมดจายยย..และปีต่อมาหมดไปกว่าแสนยิ่งรักหนักไปอีก...และออกลูกหลานเป็น 306sr และ 405gr ในเวลาต่อมา...ครับผม..
 

[โจ เทียนทะเล]

Tweet

ขี้เกลียดเหล่า..เอ่ยเล่า...เพราะมันยาวเอาเป็นว่าใครอยากรู้ไว้เจอกันแล้วค่อยเล่าให้ฟังนะ....
แตตอนนี้รักมาก(เพราะซ่อมจนเกินหมดคันแล้ว)เป็นอันดับ 2 รองจากลูก..ขนาดผบ.ยังเป็นอันดับ 3 เลยรองคิดดูแล้วกัน...อิๆๆ+5555

[massimo]

Tweet

Peugeot 605 ผมขอยอมรับในทุกเรื่องแห่ง ความคลาสสิคของสุดยอดยนตกรรมรุ่นหนึ่งของโลกครับ
อดีต...เคยขับกระบะแบรนด์ตลาดแบรนด์หนึ่ง แล้วเกือบเอาชีวิตไม่รอดเพราะไปหมุนฟาดกับขอบสะพาน เป็นทางโค้งพอดี ด้านซ้ายเละตลอดแนวทั้งคัน
นับว่ายังโชคดีที่มันหมุนควงแล้วชนด้านซ้าย เลยเปลี่ยนมาใช้ Peugeot 605 แล้วรวมกำลังใจกลับไปสาดโค้งเดิมความเร็ว 110 Km/hr.
ปรากฏว่าเจ้า 605 นี่ไมมีหลุดหรือท้ายปัดให้เสียวซักนิดเลย มันหนึบเกาะถนนเหมือนล้อมีกาวน่ะผมอึ้งเลย
หลังจากนั้นไปทดสอบอีกหลายต่อหลายโค้ง จึงสรุปกับตัวเองว่าจะไม่ขอเปลี่ยนไปรักยี่ห้ออื่นๆ อีกแน่นอน

สรุป  แข็ง+ใหญ่+อึด+หนึบ+ทน = Peugeot 605 (คุณสมบัติ นี้เฉพาะรถ ไม่เกี่ยวกับคนขับ แต่ประการใดครับ)

ขอบคุณครับ

Massimo